Dramaterapia - Anna Szymanowska

ARTYKUŁ

O tym czym jest dramaterapia mówi wybitna dramaterapeutka Anna Seymour:

Dramaterapia jako profesja wraz z jej strukturami została ukształtowana w Wielkiej Brytanii we wczesnych latach 70-tych. Wyłoniła się jako odrębna forma pomocy psychologicznej z dramy dla edukacji, edukacyjnego teatru i leczniczej dramy (remiedial drama).

W Wielkiej Brytanii istnieją kursy przygotowawcze do uprawiania tego zawodu jak również organizacje weryfikujące przyszłych terapeutów. Definicja stworzona przez Brytyjskie Towarzystwo Dramaterapeutów, brzmi:
„Dramaterapia jest zastosowaniem leczniczych aspektów dramy i teatru jako terapeutycznego procesu. Terapia ta używa akcji jako metody pobudzającej kreatywność i wyobraźnie. Umożliwia, również wgląd w osobiste problemy, uczy jak je rozwiązywać i doprowadza do wewnętrznego wzrostu.”
Dramaterapia sięga swoimi korzeniami do leczniczych rytuałów wielu antycznych społeczności. Jako pierwszy formalnie uznał i zdefiniował te właściwości Arystoteles. Używając estetycznej i filozoficznej terminologii nadał im termin „katharsis” . Wzajemna zależność teorii dramy oraz teorii i praktyki dramaterapii jest nierozłączna.

Należy również podkreślić, że jest to model psychoterapii, który wyłonił się ze społecznej, rozwojowej oraz klinicznej psychologii, miedzy innymi takich teorii jak: Object Relations, Symbolic Interaction Theories oraz Personal Construct Psychology. Gdzie istotą jest wykreowanie „hipotetycznej rzeczywistości” od której drama bezpośrednio zależy. Co w praktyce oznacza pracę z metaforą.

Wiele dramaterapeutycznych technik wywodzi sie z Psychodramy (twórcą jest Z. Moreno). Różnica jednak miedzy dwoma metodami polega na użyciu przez Dramaterapię metafory i fikcyjnej fabuły a przez Psychodramę bezpośrednio czyjejś biografii.
Kreacja fikcyjnej rzeczywistości poprawia zaangażowanie klienta i pozwala na identyfikacje z przedstawionym światem a tym samym rozpoznanie osobistych treści. Dlatego też można powiedzieć, że Dramaterapię bardziej zainspirował Arystoteles niż Moreno.

Dramaterapia powstała również pod wpływem takich teorii jak : Group Analityc Psychotherapy, Jungian Archetypal Psychotherapy, Gestalt Therapy.

Lista różnorodnych wpływów na tę metodę jest długa od antropologii i wzrastającej świadomości znaczenia leczniczych rytuałów starożytnych kultur do psychologii rozwojowej i Winnicot’s transitional object theory. Jak również zastosowanie Dramaterapii jest bardzo rozległe, może być stosowana z równym powodzeniem w pracy z dziećmi mającymi trudności w zachowaniu w szkołach jak i w szpitalach psychiatrycznych w zamkniętych oddziałach.

Dramaterapeuta jest jednocześnie artystą i terapeutą klinicznym gdyż umiejętności jakie zdobył podczas kursu Dramaterapii czerpie z dwóch dziedzin – teatru i psychologii. Zdobyta wiedza pozwala mu na wykreowanie odpowiednich metod, które umożliwiają klientowi zaangażowanie się na poziomie ciała i umysłu oraz doprowadzenie do efektywnej, emocjonalnej, psychologicznej i społecznej zmiany.